....i miss you....

ထူးျခားေသာ စကားလက္ေဆာင္

အခါတပါး၌ ျမိဳ႔တျမိဳ႔တြင္ ကုေဋၾကြယ္ ကံုလံုၾကြယ္၀ခ်မ္းသာေသာ သူေဌးႀကီးတဦးရွိ၏။ တေန႔ေသာအခါ ထိုသူေ႒းႀကီး ေနေသာျမိဳ႔သို႔ ရေသ့တပါးၾကြလာသည္။ ရတနာသံုးပါး ရိုေသဆည္းကပ္သူ သူေ႒းႀကီးသည္ ထိုသတင္းကိုၾကားလွ်င္ၾကားခ်င္း ရေသ့ဆရာႀကီးအား မိမိေနအိမ္သို႔ ပင့္ဖိတ္ျပီး ဆြမ္းကပ္သည္။ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးျပီး၍ ရေသ့ႀကီး ျပန္ၾကြမည္အျပဳတြင္ ကုန္သည္သူေ႒းႀကီးက ရေသ့ႀကီးအား

အရွင္ရေသ့၊ ျပန္မၾကြမီ တပည့္ေတာ္အား တန္ဖိုးရွိေသာ အဆံုးအမၾသ၀ါဒ စကားေလးမ်ား ေျပာၾကားေတာ္မူပါ-ဟု ပန္ၾကားသည္။

ရေသ့ႀကီးက-သူေ႒းမင္း၊ ေနာက္တပတ္ ဒီလိုအခ်ိန္တြင္ ကၽြႏ္ုပ္က္ုိ ေစာင့္ပါ၊ ထိုအခါ သင္လိုခ်င္ေသာ တရားအဆံုးအမစကားကို ကၽြႏ္ုပ္ျမြက္ၾကားမည္။ ယခုေသာ္ ကၽြႏ္ုပ္အတြက္ ခရီးဆက္ရန္ တာ၀န္ရွိ၍ ခြင့္ျပဳေပဦးေလာ့-ဟု ဆိုကာ ၾကြသြားေလသည္။

ထိုေန႔မွစ၍ သူေ႒းႀကီးလည္း ရေသ့ႀကီး မွာၾကားသည့္ရက္ကို လက္ခ်ိဳးေရတြက္၍ ေစာင့္၏၊ တပတ္ၾကာေသာ္ ရေသ့ႀကီးသည္ သူေ႒းႀကီးအိမ္သို႔ ဆိုက္ေရာက္လာသည္၊ သူေ႒းႀကီးလည္း ေကာင္းမြန္ေသာ ခ်ိဳခ်ဥ္ခဲဘြယ္ ေဘာဇဥ္မ်ား ေလာင္းလွဴရန္ အထူးစီစဥ္ထားသည္။
ရေသ့ႀကီးၾကြလာေသာ္ ဆြမ္းေလာင္းရန္ သပိတ္ကို ဖြင့္လိုက္၏၊ ထိုအခါ ရေသ့ႀကီး၏ သပိတ္ထဲတြင္ ႏြားေခ်းေျခာက္မ်ား၊ အမႈိက္သရိုက္မ်ားႏွင့္ ရႈပ္ေထြး ညစ္ေပေနသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ သူေ႒းႀကီးက ရြံရွာလ်က္-

ရွင္ရေသ့၊ သပိတ္ထဲမွာ အမႈိက္သရိုက္နဲ႔ အညစ္အေၾကးမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနလို႔ပါလား-ဟု ဆို၏။
ထိုအခါ ရေသ့ဆရာႀကီးက-သူေ႒းႀကီး၊ သင့္ရဲ႔ ဆႏၵအရ ေလာင္းလွဴစရာရွိတာကိုသာ ေလာင္းလွဴပါ၊ က်န္သည့္အေရးအတြက္ သင္မွာ တာ၀န္မပိုသင့္ပါ-ဟု ဆို၏။

သူေ႒းႀကီးက အို-ဒီလိုအညစ္အေၾကးေတြနဲ႔ ျပည့္နက္ေနတဲ့ သပိတ္ထဲကို တပည့္ေတာ္ အလြန္ေကာင္းမြန္ေသာ ဆြမ္းခဲဘြယ္ေတြ ေလာင္းလွဴလိုက္လွ်င္ အညစ္အေၾကးေတြ ျဖစ္သြားမွာေပါ့၊ အရွင္ဘုရား သပိတ္ေတာ္ကို ေဆးေၾကာသုတ္သင္ျပီးမွ တပည့္ေတာ္ရဲ႔ ဆြမ္းခဲဘြယ္ကို ေလာင္းလွဴပါရေစ-ဟု ဆို၏။ ထို႔ေနာက္ ရေသ့ဆရာႀကီး၏ သပိတ္ကို ေရျဖင့္စင္ၾကယ္စြာ ေဆးျပီး ဆြမ္းခဲဘြယ္ ခ်ိဳခ်ဥ္မ်ားကို ေလာင္းလွဴလိုက္သည္။

သူေ႒းႀကီး ဆြမ္းေလာင္းလွဴျပီးေသာအခါ ရေသ့သည္ သူ၏သပိတ္ကိုပိုက္ကာ ၾကြသြားမည္ျပဳ၏။
သူေ႒းႀကီးက အရွင္ရေသ့ႀကီး၊ ဟိုတခါက ဆိုခဲ့ေသာစကားကို ေမ့ေလ်ာ့ေနျပီ ထင္ပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္ကို အဆံုးအမစကား ေျပာမယ္ဆိုလို႔ တပည့္ေတာ္ေစာင့္ေနတာ တပတ္တိတိ ရွိေနပါျပီ-ဟု ဆို၏။

ေၾသာ္-ဒါမ်ားလား၊ သင့္ကို ကၽြႏ္ုပ္ေပးခဲ့တဲ့ စကား အဆံုးအမလက္ေဆာင္ မရေသးဘူးလား၊ ကၽြႏ္ုပ္ သင္လိုခ်င္တဲ့ အဆံုးအမ စကားလက္ေဆာင္ကို မၾကာေသးခင္ေသာအခ်ိန္ကပဲ ေပးခဲ့ျပီးပါျပီ၊ အသင္ သတိမမူ၍ ဂူမျမင္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ကၽြႏ္ုပ္ရဲ႔ သပိတ္မွာ အညစ္အေၾကး အမႈိက္သရိုက္ေတြရွိလို႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ ဆြမ္းခဲဘြယ္မ်ားကို သင္မေလာင္းခဲ့ဘူး မဟုတ္လား။ ဒီလိုပဲ သင့္ရဲ႔အတြင္းစိတ္မွာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ မာန္မာနေတြ ျပည့္လွ်ံေနတယ္၊ ဒါေတြကို အရင္ စင္ၾကယ္ေအာင္လုပ္ပါ၊ ဒါမွ သင္-ေကာင္းက်ိဳးေတြ ရလိမ့္မယ္။
ဤသို႔ဆိုကာ ရေသ့ႀကီး ထြက္ခြါသြားပါေတာ့သည္။ ထိုအခါမွ သူေ႒းႀကီးသည္ ရေသ့ႀကီး၏ အဆံုးအမကို ေကာင္းစြာနားလည္သေဘာေပါက္သြားသည္၊ ရေသ့ႀကီးအား မ်ားစြာ ၾကည္ညိဳေလးစားသြားေလသည္။